Noraly Beyer was als journaallezeres jarenlang een vertrouwd gezicht in de Nederlandse huiskamers. Maar liefst 23 jaar was zij werkzaam bij de NOS en Radio Nederland Wereldomroep. Ze blikt terug op haar bewogen leven: de vroege dood van haar vader en haar tijd alleen in Nederland als 11-jarig meisje. Ze vertelt over haar drang naar vrijheid, haar tijd in het Parijs van de jaren 60, en haar werk als journaliste in Suriname tijdens de militaire dictatuur. Na de Decembermoorden vluchtte ze terug naar Nederland. Ook deelt ze hoe ze als beginnend journaalpresentatrice racistische post kreeg, waaronder kaarten met apenkoppen. (2024)